Przebieg pracy obrabiarek CNC

W zależności od producenta i modelu funkcje sterowania dialogiem znacznie się różnią. Skupimy się na metodzie G-kodu obsługi maszyny CNC. Proces jest podobny do drukowania 3D (który również wykorzystuje kod G), przy czym oprogramowanie CAM zastępuje oprogramowanie do krojenia do drukowania 3D.

Przepływ pracy rozpoczyna się od stworzenia modelu 3D części w oprogramowaniu CAD i zwrócenia szczególnej uwagi na dokładność wszystkich wymiarów. Najlepiej jest używać parametrycznego oprogramowania CAD przeznaczonego do inżynierii mechanicznej, a nie narzędzi do swobodnego modelowania 3D, takich jak Blender. Gdy już masz model 3D, musisz nim manipulować w CAM, aby utworzyć ścieżki narzędzia, a następnie wygenerować kod G. Większość nowoczesnych systemów CAD ma zintegrowane oprogramowanie CAM, ale istnieje również samodzielne oprogramowanie CAM.

Po przełączeniu na tryb CAM należy najpierw ustawić część, informując maszynę o orientacji części, wymiarach półwyrobu i położeniu części w półfabrykacie. Jeśli część wymaga orientacji (np. frezowania dna), dla każdej operacji należy utworzyć wiele ustawień. Ponadto należy utworzyć bibliotekę narzędzi, aby zdefiniować dostępne narzędzia (frezy, wiertła itp.) i ich rozmiary.

Następnym krokiem jest rozpoczęcie tworzenia ścieżek narzędzi w celu wycięcia cech części. W przeciwieństwie do druku 3D, który po prostu tnie model na warstwy, ścieżki narzędzia CNC muszą być tworzone ręcznie. Otrzymasz wiele różnych typów opcji ścieżki narzędzia, takich jak kontury (do wycinania konturów 2D), powierzchnie i różne techniki konturowania 3D. Określenie, których ścieżek narzędzia użyć, wymaga dużego doświadczenia, ale regularnie będziesz używać tylko kilku ścieżek narzędzi.

Podczas tworzenia ścieżki narzędzia należy zdefiniować wiele opcji i parametrów. Parametry te obejmują używane narzędzie, prędkość wrzeciona, prędkość posuwu, głębokość skrawania, przesunięcie i inne. Ponownie, prawidłowe ustawienie wymaga dużego doświadczenia, ale dostępnych jest wiele narzędzi, które pomogą Ci w tych ustawieniach. Ogólnie rzecz biorąc, należy zachować równowagę pomiędzy czasem, jakością i trwałością narzędzia. Dlatego bardzo często stosuje się szybką i mocną obróbkę zgrubną w celu usunięcia dużej ilości materiału w krótkim czasie, a następnie obróbkę wykańczającą w celu dokładnego usunięcia ostatniej części materiału i uzyskania dobrego wykończenia powierzchni.

Tworzenie ścieżek narzędzi to miejsce, w którym spędzasz większość czasu, dlatego ważne jest, aby tworzyć je poprawnie, aby uniknąć marnowania materiału, uszkodzenia narzędzia i ewentualnie maszyny korzystającej z niewłaściwego programu części. Z tego powodu zawsze warto uruchomić wbudowaną symulację, aby upewnić się, że cięcie zostanie wykonane zgodnie z zamierzeniami i że nie wystąpią kolizje. Szczególną uwagę należy zwrócić na położenie uchwytów, zacisków i stołów, aby narzędzie nie kolidowało z żadnym z nich.

Kiedy już będziesz zadowolony, że ścieżki narzędzi są poprawnie skonfigurowane, musisz uruchomić postprocesor, aby utworzyć kod G, który będzie działał na maszynie. Kod G jest dość ustandaryzowany, ale większość maszyn ma swój własny sposób interpretacji kodu. Dlatego postprocesor pełni rolę pośrednika pomiędzy oprogramowaniem CAM a systemem CNC, zapewniając kompatybilność wyjściowego kodu G z maszyną. Większość oprogramowania CAM ma dość dużą bibliotekę postprocesorów i Twój system CNC prawdopodobnie już się w niej znajduje. Jeśli nie, poszukaj swojego CAM i CNC w Internecie, aby znaleźć kompatybilne postprocesory (generyczne są w porządku).

Gdy już uzyskasz kod G, musisz załadować go do pamięci swojego CNC. Zależy to w dużej mierze od używanego CNC. Niektóre systemy umożliwiają załadowanie go z pamięci USB lub przez sieć, podczas gdy inne starsze sterowniki mogą wymagać załadowania go przez połączenie szeregowe lub równoległe. Jednakże, gdy kod G znajdzie się w pamięci, większość systemów wyświetli wizualną ścieżkę narzędzia, którą możesz sprawdzić, aby upewnić się, że wszystko wygląda poprawnie.

Po załadowaniu półwyrobu do maszyny należy dokładnie ustawić punkty początkowe X, Y i Z. Często będziesz używać narożnika półwyrobu lub określonego punktu elementu pomocniczego. Ważne, żeby był to konkretny punkt, do którego można się odnieść. Gdy wszystko będzie już na swoim miejscu, możesz nacisnąć przycisk Start i pozwolić maszynie rozpocząć pracę.

Nie zdziw się, jeśli złamiesz narzędzie lub będziesz mieć słabą jakość wykończenia powierzchni. Tego można się nauczyć, a dobry projekt to zawsze proces iteracyjny. Mając wystarczające doświadczenie, zaczniesz rozumieć, które ustawienia sprawdzają się najlepiej i jak wytwarzać części wysokiej jakości.